Olivier Dassault

Tijdens zijn beginjaren is Olivier Dassault sterk geïnspireerd door de laatnegentiende-eeuwse picturalisten en is in zijn werk de invloed van de romantisch expressionistische schilderkunst merkbaar. Zijn foto’s vormen op dat moment een poëtische interpretatie en tonen het emotionele estheticisme van zijn verbeelding.

Van in het begin legt hij een grote belangstelling voor effecten aan de dag, en met licht en kleur schept hij beelden waarin hij de beweging steeds opnieuw uitvindt. Door het immateriële op die manier in vraag te stellen, verkent hij de structuur van de omgeving: van de welvingen van het lichaam tot die van de hemel, van landschappen tot stedelijke vergezichten. Olivier Dassault maakt zich los van het impressionisme en gaat abstracter werken: het alledaagse wordt een onuitputtelijke bron van inspiratie. Hij slaagt erin de essentie van zijn onderwerp te vatten en te openbaren door haar uit te vergroten. Zijn fotografie maakt dingen toegankelijk die dat eigenlijk niet zijn.

In de loop der jaren werkt hij met verschillende invalshoeken waardoor hij de subtiele mogelijkheden van superpositie en overdruk tot in het oneindige vormgeeft. Licht wordt de belangrijkste factor in zijn composities: hij is nu definitief de weg naar abstractie ingeslagen en zal niet ophouden om ermee te experimenteren. Zijn creaties bevrijden de volumes door het spel van transparantie. Het onderwerp verschijnt geleidelijk via een kleurenpalet dat zijn werk een derde dimensie verleent.

Hij overstijgt de esthetiek van de momentopname en raakt er gaandeweg van overtuigd dat het licht hem de mysteries van het onverwachte onthult.
Al meer dan dertig jaar is hij voortdurend alert, op zoek naar licht en schoonheid, waarbij hij het licht gebruikt om schoonheid te openbaren. Op die manier probeert hij ons dingen te tonen waarvan wij het bestaan niet eens vermoeden.